Geldrop - Mierlo - Zesgehuchten
1919
In 1919 werd
in ons land de Arbeidswet
ingevoerd. Er kwam een 8-urige
werkdag voor arbeid in
fabrieken, kantoren en
werkplaatsen. Een werkweek telde
45 uren. De zaterdagmiddag was
vrij. Drie jaren later werd deze
regeling echter weer uitgebreid
naar 8,5 uren per dag met een
werkweek van 48 uren.
Dekenfabriek P. de Wit en Co,
tegenover het spoorwegstation in
Geldrop, voerde de regeling
meteen in. De andere fabrikanten
volgden snel, maar bij de firma
Pessers moest er eerst nog
gestaakt worden voordat de
zaterdagmiddag een vrije middag
werd.
Lustoord Molenheide.
Vier Helmondse ondernemers
kochten in april 1919 in Mierlo
op de Molenheide 48 ha
heidegrond. In dit gebied lagen
enkele vennen, waaronder het
Galgenven. De nieuwe eigenaren
hadden grootse plannen. Zij
wilden in dit gebied een “modern
ontspanningsoord” vestigen. Het
Galgenven werd uitgediept en er
werd een strand aangelegd met
een restaurant. Vanaf een 25
meter hoge zandberg gleden
bootjes langs lijnen in het
water. Het ven werd verbonden
met nog drie andere vennen voor
roeiactiviteiten. In juni trok
“Lustoord Molenheide” al zoveel
publiek dat de directie van de
Meijerijse tram besloot voortaan
op verzoek bij de ingang te
stoppen.
De grote publiekstrekker kwam in
september. Er werd een vliegveld
met hangar aangelegd. De
ondernemers kochten in Duitsland
een paar vliegmachines, waarin
twee passagiers vervoerd konden
worden. Het publiek kon,
uiteraard tegen betaling, een
rondvlucht maken boven Geldrop,
Eindhoven, Helmond en Mierlo. Er
werden Duitse vliegeniers
gecontracteerd voor
demonstratievluchten. In de
vliegweekends kwamen duizenden
mensen naar Mierlo om te kijken
naar de loopings, glij- en
stortvluchten. Het vliegveld was
aanvankelijk ook de thuisbasis
van het vliegtuig van
burgemeester Albers Pistorius
van Aarle-Rixtel. Albers
Pistorius, ook lid van
Provinciale Staten was de eerste
Nederlander die een
privé-vliegtuig bezat.
In de winter moest “Lustoord
Molenheide” natuurlijk ook de
kost verdienen. Het Galgenven
werd voorzien van verlichting
waardoor er schaatswedstrijden
en ijsfeesten gehouden konden
worden.
Uiteindelijk zou het
recreatieoord het niet redden.
In 1922 werden de poorten
gesloten.
Burgerwacht.
Na de oorlog ontstond er in tal
van landen onrust. In veel
gemeenten werd een Burgerwacht
opgericht, bestaande uit
vrijwilligers die op de
schietbaan met het geweer
leerden omgaan en indien nodig
“recht en orde” konden
handhaven.
Geldrop en Zesgehuchten vormden
samen één Burgerwacht. Blijkbaar
hadden zij geen geschikt terrein
voor een schietbaan, want de
Burgerwacht diende een verzoek
in bij B. en W. van Mierlo om
gebruik te mogen maken van een
perceel heide op hun
grondgebied. De landbouwers van
Overakker hadden blijkbaar
weinig vertrouwen in de
Geldropse schietkwaliteiten,
want zij maakten bezwaar tegen
een oefenterrein op 1500 meter
van hun huizen. Bovendien wilden
zij te allen tijde op hun akkers
kunnen werken. Uiteindelijk
werd, onder strenge voorwaarden,
toch vergunning verleend.
De Mierlose Burgerwacht had
minder moeite met een
vergunning, maar hun locatie lag
dan ook wat verder van de
bewoonde wereld.
Aan vrijwilligers die toe wilden
treden werden blijkbaar geen
hoge eisen gesteld, want een van
de leden was de 86-jarige G.
Korff, oud-hoofd der school van
Mierlo-Dorp
Annexatie.
In mei ontving de gemeenteraad
van Zesgehuchten een schrijven
van de Commissaris van de
Koningin met de vraag of het
niet wenselijk zou zijn Geldrop
en Zesgehuchten te verenigen tot
één gemeente. Zesgehuchten had
al jaren financiële problemen.
Enkele maanden na dit schrijven
ontving de gemeente nog een
extra subsidie “om het onderwijs
behoorlijk in te kunnen
richten”. In 1810 had zij om die
reden zelf al, tevergeefs, een
verzoek gedaan om tot
samenvoeging te komen.
Ook de raad van Geldrop ontving
een gelijksoortige brief.
Geldropse raadsleden vreesden
dat bij een eventuele
samenvoeging de inwoners van de
buurgemeente ook aanspraak
zouden maken op verharding van
wegen, verlichting, enz.
Tegelijkertijd zagen zij ook de
voordelen van
gebiedsuitbreiding, zowel voor
woningbouw als voor de
industrie.
Ook in Mierlo kwamen geruchten
op gang over een op handen
zijnde annexatie. Het Hout en
misschien wel de hele gemeente
zou bij Helmond gevoegd worden.
De gemeenteraad trok zich daar
echter weinig van aan en besloot
met algemene stemmen een nieuw
raadhuis te gaan bouwen. Het
oude raadhuis was te klein en
voldeed niet meer aan de eisen
van de tijd. Er werden
onderhandelingen geopend met
eigenaren van grond om een nieuw
raadhuis te bouwen. De
uitvoering van beide plannen zou
nog jaren op zich laten wachten.
Het nieuwe raadhuis werd in 1963
geopend en de annexatie van het
Hout door Helmond kwam pas in
1968 tot stand.
Gedenksteen gemeentehuis
Geldrop.
Bij het uitbreken van de 1e
Wereldoorlog werden militaire
troepen naar de landsgrenzen
gestuurd om de neutraliteit van
Nederland te handhaven. Zo waren
officieren van een afdeling
Veldartillerie vanaf 2 oktober
1914 tot 21 januari 1916 met hun
manschappen in Geldrop gelegerd.
In die tijd bouwden zij een
goede relatie op met de
plaatselijke bevolking. Zij
hadden zelfs een eigen
muziekcorps opgericht dat aan
allerlei activiteiten in het
dorp deelnam. Na afloop van de
oorlog namen de officieren
contact op met het
gemeentebestuur. Zij wilden de
Geldropse bevolking bedanken
voor hun gastvrijheid tijdens de
oorlog. Zij boden de gemeente
een gedenksteen aan die op
zondag 6 april 1919 geplaatst
werd. Baronesse van Tuijll van
Serooskerken onthulde de steen
die nu nog altijd in de
voorgevel van het oude
gemeentehuis te bezichtigen is.
Gevelsteen |
250 jaar bedevaart naar
Handel
In juni werd voor de
250e keer de traditionele
bedevaart naar Handel gehouden.
De deelname aan die processie
was dit jaar extra groot en ook
de harmonie van Geldrop
luisterde de processie op.
Door een tweetal erepoorten ging
de processie langs een laan van
groen en bloemen, vlaggen en
wimpels naar de kapel.
Rector Duynstee van Handel
dankte de Geldroppenaren voor de
prachtige 8e kruiswegstatie die
ter gelegenheid van deze dag
door hen werd aangeboden.
Kapelaan van Tilburg uit Geldrop
dankte op zijn beurt de rector
en alle inwoners van Handel voor
de hartelijke ontvangst.
Jubellied tgv 250e processie naar Handel |
|
|
